تمام آنچه باید برای سرمایه شرکت بدانید !

از موارد مهمی که موسسین شرکتهای تجاری قبل از تاسیس باید به آن ها توجه کنند بحث سرمایه شرکت است. هر شرکت برای شروع فعالیت های خود سعی در تدارک تامین سرمایه می کند. در حالت کلی سرمایه بخش مهمی را در زمان تاسیس یک شرکت ایفا می کند. اگر می خواهید اطلاعات جامع و کاملی راجع به سرمایه شرکت کسب کنید، به شما پیشنهاد می شود برای اطلاع از سرمایه اولیه برای تاسیس انواع شرکت ها تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

سرمایه شرکت

سرمایه در شرکت های تجاری نقشی مهم و کلیدی دارد. در حدی که تمامی موسسین و اعضای هیئت مدیره با تاسیس یک شرکت درواقع می خواهند کسب سود کرده و سرمایه خود را چند برابر کنند. پس توجه به حداقل سرمایه شرکت بسیار در تعیین فعالیت شرکتهای تجاری نقش دارند که دانستن میزان حداقل هایی که قانون آن ها را تعیین کرد از اهمیت برخوردار است.

لازم به ذکر است که بحث سرمایه شرکت باید در متن اساسنامه به درستی و صراحت درج شوند تا در زمان مراجعه به اداره ثبت شرکتها بتوان مبلغ اعطایی را تعیین کرد.

برای هرکدام از شرکت های تجاری مبلغی تعیین شده تا با فراهم کردن آن سرمایه قبل از تاسیس آن را بتوان در اداره ثبت شرکتها به ثبت رساند.

در متن زیر به ارائه نکاتی مفید در زمینه سرمایه شرکت می پردازیم که می تواند راهی مناسب برای اطلاع از انواع سرمایه شرکت در انواع مختلف شرکت های تجاری باشد.

سرمایه شرکت مسئولیت محدود

شرکتهای با مسئولیت محدود از انواع شرکتهای پرطرفدار هستند که روزانه در اداره ثبت تاسیس می شوند. در متن اساسنامه این نوع شرکتها باید به صراحت لحاظ شود که چه میزان سرمایه برای تاسیس آن ها نیاز است و بر اساس آن میزان مسئولیت هر کدام از شرکا را تعیین کرد.در حالت کلی مسئولیت هر شریک در شرکتهای با مسئولیت محدود به سرمایه شرکت بستگی دارد.

حداقل سرمایه ای که در قانون برای تاسیس رکت با مسئولیت محدود لحاظ شده 100هزار تومان است که باید به صورت نقدی پرداخت شود. بهتر است برای اخذ اطلاعات تکمیلی برای سرمایه شرکت با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

سرمایه شرکت سهامی خاص

با استناد به ماده 5 قانون تجارت در زمان تاسیس شرکت سهامی خاص باید تا یک میلیون ریال سرمایه اولیه تامین شود و از میزان حداقل نباید کمتر باشد.

در صورتی که سرمایه شرکت به هر دلیلی از میزان حداقلی که قانون تعیین کرده کمتر شد باید تا یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان مذکور در اساسنامه اقدام کرد. در شرکت های سهامی خاص سرمایه شرکت در قالب سهام تقسیم می شوند. در نظر داشته باشید تعدد سهام در شرکت هیچ محدودیتی ندارد.

هر میزان سرمایه ای که به سهام تقسیم شود در حالت کلی باعث اعتبار شرکت می شود. این میزان حداقل سرمایه تشکیل شرکت سهامی خاص در زمیان تاسیس باید به میزان 35درصد در نزد حساب بانکی پرداخت شود و گواهی واریزی آن به اداره ثبت شرکت ها تقدیم گردد.

سرمایه شرکت سهامی عام

برعکس شرکتهای سهامی خاص در مورد سرمایه شرکت سهامی عام می توان بخشی از سرمایه را به صورت سهام از طریق اوراق به عموم مردم به فروش رساند و بدین صورت آن را تامین کرد. حداقل سرمایه مورد نیاز برای تاسیس شرکت سهامی عام تا 500هزارتومان تعیین شده که می تواند به صورت نقدی یا غیرنقدی تامین شود. البته اجبار است که تا 35 درصد سرمایه در ابتدا تامین شود و مابقی آن در قالب تعهد سهامداران باقی بماند. در زمانی که تعهد تامین سرمایه به صورت غیرنقدی باشد در ابتدا باید تمامی آن تادیه شود.

در شرکت های سهامی عام نوعی دیگر سرمایه به شکل سرمایه احتیاطی وجود دارد که در زمان مواجه شدن شرکت با ضرر و زیان از آن استفاده می شود. در واقع در زمان ضرر و زیان هیئت مدیره شرکت 5 درصد از سود خالص شرکت را در حسابی ذخیره می کند تا در شرایط اضطرار ضرر را جبران کنند.

سرمایه شرکت تضامنی

این نوع شرکت ها با هر میزان سرمایه اولیه ای ثبت می شوند که می توان آن را به صورت نقدی یا غیرنقدی تامین کرد. البته برای تاسیس این شرکتها باید سرمایه نقدی کاملاً تادیه شده و سرمایه غیرنقدی به صورت تقویم ارائه شود.

اهمیت سرمایه شرکت

شرکت بدون سرمایه تشکیل نخواهد شد و قانونگذار صراحتاً به این شرط در تمامی شرکت ها اشاره دارد مثل؛ (مواد ۹۶ – ۱۱۸ – ۱۶۲- ۱۸۵ ق ت و مواد ۱-۴-۱۷ لایحه اصلاحی)

جالب تر آنکه در شرکت های تجاری مثل تضامنی و با مسئولیت محدود سرمایه آنقدر اهمیت دارد که قانونگذار ظاهر زمان تشکیل شرکت را پرداخت سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سرمایه غیرنقدی می داند.

لذا بدون سرمایه شرکت تشکیل نخواهد شد و نتیجتاً بدون سرمایه شخصیت حقوقی نیز ایجاد نخواهد شد لذا سرمایه یکی از عوامل تشکیل دهنده شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی آن است.

ثانياً: سرمایه غیر از اینکه عامل ایجاد شخصیت حقوقی است بلکه بقای شرکت منوط به وجود سرمایه تعیینی توسط قانونگذار می باشد. در صورتی که سرمایه شرکت به هر دلیلی از حداقل قانونی کمتر شود، بایستی سرمایه شرکت افزایش یابد یا شرکت به نوع دیگری از شرکت ها تبدیل یا شرکت بایستی منحل شود. بنابراین دارایی و سرمایه شرکت یکی از آثار و نتایج داشتن شخصیت حقوقی نیز می باشد و شخصیت حقوقی مستقل باعث می شود که سرمایه و دارایی مستقل نیز ایجاد شود.

بنابراین به محض تشکیل و ثبت شرکت تجارتی و دارا شدن شخصیت حقوقی، اموال شخصی شرکاء و مؤسسین به شرکت انتقال یافته و متعلق به شخص حقوقی مزبور می باشد.

در نتیجه وجود شخصیت حقوقی، شرکت های بازرگانی دارای اموال و دارایی و در آمد مستقل می شوند و سهم الشرکه ای که شرکاء در شرکت می گذارند از ملکیت آنها خارج می گردد و جزء سرمایه و اموال شرکت محسوب می شود. دارایی شرکت جوابگوی طلب بستانکاران شرکت خواهد بود و تا شرکت منحل یا ورشکسته نشده است اموال آن قابل تقسیم یا توقیف در مقابل بدهی شخصی شرکاء شرکت نیست.

تبدیل سرمایه های فردی به سرمایه جمعی و برخورداری شرکت تجاری از شخصیت حقوقی و مزایای آن مستلزم رعایت پارهای از تشریفات است که وجه ممیز شرکت های مدنی از شرکت های تجاری است. رعایت نکردن این شرایط ممکن است مانع تشکیل شرکت تجاری و یا برخورداری از شخصیت حقوقی شود؛

برای مثال، قانونگذار در مورد شرکت های با مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی مقرر داشته است که: «شرکت وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی آنها تأدیه و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شود.»

در مورد شرکتهای سهامی عام و خاص پس از رعایت تشریفات مذکور در مواد 17 و 20 ل.ا.ق.ت، شرکت از تاریخ قبول سمت مدیران و بازرسان تشکیل شده محسوب می شود.

نقش سرمایه در ثبت شرکت

ثبت شرکت نیز منوط به ارایه اسناد و مدارکی به مرجع ثبت شرکت است که این خود مؤید لزوم کتبی بودن قرارداد شرکت است، زیرا در همه شرکتهای تجاری وجود شرکتنامه و بعضاً اساسنامه که مهمترین وسیله اثبات عقد شرکت است ضرورت دارد.

البته مقنن در خصوص کتبی بودن قرارداد شرکت سکوت کرده است ولی از مقررات مربوط به قانون ثبت شرکت ها و نیز مواد 47 و 48 قانون ثبت اسناد و املاک (مصوب 1310) که به شرکت نامه اشاره می نماید، می توان ضرورت آن را به دست آورد.

وانگهی، لزوم آگهی شرکت نامه و منضمات آن که مقنن در (مواد 195 و 197 قانون تجارت) به آن تصریح نموده است، حاکی از این امر است.

مهمترین اثر قرارداد شرکت تجاری، شخصیت حقوقی آن است که قانونگذار در (ماده ی 583 قانون تجارت) آن را برای کلیه شرکت های هفت گانه قانون تجارت مقرر داشته است. در اثر این شخصیت حقوقی، تکالیف شرکاء به شخصیتی واحد منتسب می شود تا از این طریق، امنیت، اطمینان و نظم بیشتری بر روابط شرکاء با یکدیگر و شرکاء با اشخاص ثالث به وجود آید.

این ویژگی مهمترین رکن شرکت های تجارتی به حساب می آید که مؤسسین و شرکاء با اتکای به چنین شخصیتی مستقل و با انگیزه، به عملیات تجاری مبادرت می نمایند. این شخصیت دارای آثار و نتایجی از جمله: نام، اقامتگاه، تابعیت و دارایی مستقل از شرکاء و سهامداران می باشد.

قانون گذار در مرحله انحلال و تصفیه نیز برای شرکت های تجاری قائل به شخصیت حقوقی شده است.

نتیجه ی بقای شخصیت حقوقی شرکت این است که دارایی شرکت از دارایی شرکاء مجزا است و هر گاه این دارایی برای پرداخت طلب کاران شرکت کافی نباشد، اعلام ورشکستگی شرکت به دلیل وجود شخصیت حقوقی اش در زمان تصفیه امکان پذیر خواهد بود.

دادگاه ها در برخی از کشورها، براساس نظریه ی «خرق حجاب شخصیت حقوقی شرکت ها» در مواردی برای حمایت از طلب کاران شرکت، اصل استقلال شخصیت حقوقی شرکت و مسئولیت محدود سهام داران را کنار گذاشته و به طلب کاران شرکت یا یکی از شرکت های عضو گروه شرکت های تجاری اجازه داده اند تا در صورت کافی نبودن سرمایه ی شرکت به دارایی شخصی سهامداران، مدیران یا سایر شرکت های عضو گروه مراجعه کنند.

سرمایه اولیه برای ثبت شرکت

هر کدام از شرکاء لازم است مال یا آوردهای را، اعم از وجه نقد یا غیر نقدی، وارد شرکت نمایند که این آورده به محض تشکیل شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی از دارایی شرکاء و سهامداران منفک می گردد و وارد دارایی شخص حقوقی می شود.

مشارکت شرکاء در شرکت تجاری با هدف کسب سود و تقسیم آن میان اعضاء صورت می گیرد.

اصولاً هر یک از شرکاء به نسبت سهم خود در نفع و ضرری که به موجب ترازنامه سالانه تعیین می شود، سهیم خواهند بود. مگر آن که برای یک یا چند نفر از آنها در مقابل انجام دادن عملی سود بیشتری در نظر گرفته شود.

تقسیم زیان نیز به نسبت سرمایه شرکت این شرکاء تقسیم می گردد. درج شرطی که بر اساس آن شریک مسئول زیان ها نباشد، باطل است.

اساساً صحیح نیست شریکی شرط کند که به هیچ وجه زیان های شرکت را متقبل نخواهد شد؛ چنین شرطی باطل است. اما، به نظر نمیرسد که این بطلان موجب انحلال شرکت (شخص حقوقی) گردد، زیرا اسباب انحلال در قانون بر شمرده شده و این امر جزو موارد انحلال نیست.

البته ممکن است گفته شود که چون قرارداد شرکت باطل است، اقدامات ثبتی انجام شده بر مبنای آن هم باطل است. اساساً در این مورد شرکت و شخصیت حقوقی شکل نگرفته است تا منحل شود.

در واقع، انحلال شرکت در موردی صدق پیدا می کند که عقد شرکتی به نحو صحیح منعقد شده است.

از این رو، شخص ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه کند و به خواسته ابطال قرارداد شرکت طرح دعوا نماید. در صورت موفقیت در دعوا و اعلام بطلان شرکت، اداره ثبت شرکتها مکلف است، مفاد حکم دادگاه را در روزنامه رسمی منتشر نماید و نسبت به حذف نام شرکت از سیستم اقدام نماید.

در آخر باید به مشاوره تخصصی در زمینه سرمایه شرکت پایش اشاره کنیم که با تکیه بر قوانین می توانند در تنها چند دقیقه کوتاه سرمایه شرکت شما را تعیین کرده و راه های تامین آن را به شما بازگو کنند. اگر هر نوع سوالی در زمینه سرمایه مورد نیاز برای ثبت شرکت دارید تنها کافی است با شماره تماس این مجتمع تماس گرفته و با مشاوره حرفه ای کارشناسان حقوقی در مسیر پیشرفتتان گام بردارید. منتظر تماستان هستیم.

5/5 - (1 امتیاز)

بلاگ